ROZDZIAŁ TRZYDZIESTY CZWARTY 

Spojrzałam na zegarek stojący na szafce. Godzina 16.30 czyli czas zbierać się na hale. Po drodze nikogo nie zauważyłam co oznaczało że wszyscy już są i jak zwykle się spóźnię. Wychyliłam głowę zza drzwi do hali i zobaczyłam że trenerzy stoją odwróceni plecami do wejścia.  Skradałam się niczym różowa pantera i weszłabym niezauważalnie gdyby nie jakże kochany Krzysiek. 

- Nie żebym coś sugerował ale za spóźnialstwo są dodatkowe kółka. - Igła kiwną głową w moją stronę przyciągając uwagę pana Andrzeja. 

- Ale.. ale ja tylko w łazience byłam! - Powiedziałam pierwsze co mi przyszło do głowy. 

- Nie żebym coś sugerował ale za obijanie się na treningu też są dodatkowe kółka. - Wtrącił Kubiak a ja posłałam mu piękny uśmiech. Trener pokręcił tylko głową i wrócił do rozmowy. Gdy każdy się rozgrzał, przyszedł czas na prawdziwy pojedynek. Słyszałam nawet jak Kłos zakładał się z Ferensem która drużyna wygra. Uuu wysoka stawka - czekolada... na bogato! Ja oczywiście trzymałam kciuki za starszych siatkarzy ale tylko i wyłącznie przez sentyment. Antiga dał szansę zagrać każdemu z zawodników przy okazji eksperymentując swój skład przed Mundialem. Zdjęć dużo nie zrobiłam bo i tak zawsze wstawiam tylko kilka na stronę a po jakimś czasie naprawdę dużo się tego zbiera. Siedziałam na trybunach i wlepiłam swój wzrok w boisko choć nie specjalnie obserwowałam grę chłopaków. Cały czas miałam w głowię tę dziewczynę o której mówiła babcia Maćka. Nawet jeżeli by to była dziewczyna czy koleżanka Muzaja to nie powinnam robić mu żadnych wyrzutów i zachowywać się normalnie. Przecież on jest moim przyjacielem co ustaliliśmy na samym początku naszej znajomości, więc ma prawo spotykać się z dziewczynami a mi nic do tego. Choć nie powiem, trochę smutno by było jakby kogoś miał i nawet mi nic o niej nie wspomniał. 

- Mańka!! - Z moich przemyśleć wyrwał mnie głos Bartka. Spojrzałam w jego stronę a tuż obok mojej głowy przeleciała piłka. 

- Niech zgadnę... Drzyzga!! - Głośno się wydarłam a wszyscy zaczęli się śmiać prócz sprawcy zamachu na moje życie. Pokiwałam głową z politowaniem patrząc na wystraszoną minę rozgrywającego i podałam im piłkę. Znów zaczęłam dumać, zapominając o całym świecie.  Nawet nie zauważyłam jak obok mnie pojawił się Nowakowski. 

- Nad czym myślisz? - Zapytał środkowy, bawiąc się plastrem na palcu. 

- Tak ogólnie. - Westchnęłam widząc pytające spojrzenie. - No bo wiesz.. to już ostatni tydzień z wami. Wakacje się kończą, muszę iść na studia i nie wiem czy jeszcze kiedyś będę mogła was wszystkich zobaczyć. Chociaż uczelnie mam w Rzeszowie więc na mecze Resovii chodziła będę, ale takiego Kurka to ja mogę ostatni raz na oczy widzieć. A z kadrą B to już na pewno się nie zobaczę. - Żaliłam się Piotrkowi a ten siedział i uważnie mnie słuchał. 

- Ej, ale nie będzie tak źle. Zawsze możesz wpaść jak będziemy grać z Kędzierzynem to zobaczysz się z Gumą, Możdżonkiem. Z Maćkiem też możesz się spotkać, przecież ze Skrą grać na pewno będziemy. Czasem my możemy Cię odwiedzić! - Na mojej twarzy pojawił się nikły uśmiech bo w sumie Cichy dobrze gada. 

- A czemu ty nie grasz?! - Nagle zadałam to pytanie. Rozejrzałam się po hali a tu nikogo nie było. 

- Tak się zamyśliłaś że nawet nie zauważyłaś jak skończyliśmy grać. - Zaśmiał się środkowy a ja mu zawtórowałam. Piotrek udał się do szatni a ja poszłam od razu na kolację. Posiłek zjadam z tymi wielkoludami, cieszącymi się jak dzieci że pokonali podopiecznych pana Andrzeja. Jak już się najadłam poszłam do swojego pokoju aby się wykąpać i przebrać w piżamę. Włączyłam sobie jakąś komedię ale że nie było w niej nic śmiesznego szybko usnęłam. Kolejne dni w Spale mijały prawie tak samo. Śniadanie, trening, obiad, spacer lub granie w karty z chłopakami, potem znów trening, kolacja, jakiś maraton filmowy, rozmowa z Anką i Maćkiem i spać. Mogłoby się wydawać że nudny był ten tydzień ale to tylko złudzenie. Każda chwila spędzona z tymi ludźmi była przepełniona dobrą atmosferą. Bardzo przywiązałam się do chłopaków a w szczególności do Igły ale cóż... czas szybko minął i już jutro miałam pożegnać się z przyjaciółmi i wyruszyć na ostatni mecz z kadrą B jako ich fotograf.   


Hej :) Kochani jak Wam podobają się losy Julki ?? Przepraszam ze taki krótki rozdział :( 
Następny postaram się żeby był długi i ciekawy ;)  Zbliżają się MŚ już za 2 dni :D Cieszycie się? Bo ja bardzo i mam nadzieje, że chociaż w internecie można będzie oglądać za darmo :/ 
UWAGA UWAGA !! Wpadłam na szalony pomysł ;) Jest już prawie 7200 wyświetleń i jeżeli będzie ponad 7500 dodam swoje zdjęcie i mojej przyjaciółki dzięki której zaczęłam pisać bloga :D Co Wy na to?